Kuchnia grecka to kwintesencja wykwintności tak zwanej kuchni śródziemnomorskiej. Jest to także kuchnia niewątpliwie zaskakująca, wydająca się być zarazem wyszukaną, ale i pełną ujmującej prostoty, zawsze jednak oszałamiająca niezwykłością smaków i aromatów. Nic dziwnego, że znalazła całą rzeszę amatorów także i poza granicami Grecji.
Przygotowanie greckiej uczty to doskonały pomysł na weekendowy posiłek – można przygotować ją z łatwością i bardzo szybko, a cieszyć się nią i celebrować przez długi czas, zaskakując na dodatek wszystkich na nią zaproszonych. Niech przepyszne, wywodzące się ze słonecznej Grecji smakołyki czym prędzej znajdą się na Twoim stole!
Podejmując się zliczania restauracji serwujących dania kuchni greckiej, bylibyśmy zapewne skazani na porażkę, tak wielka jest ich liczba na całym naszym globie. Zamiast tego, zacznijmy się zagłębiać w charakterystykę i najwyraźniej jakąś przedziwną, tajemną moc. Kuchnia grecka zdobyła przecież ogromną liczbę zwolenników na całym świecie, więc zdecydowanie musi tkwić w niej jakiś wielki sekret, a nawet i kilka.
Przede wszystkim, po zgłębianie tajników greckiej kuchni, czy też nie przygotowania jej dań, ale ich pałaszowanie, zabieramy się nierzadko z sympatii do samego kraju. Albo Grecję już odwiedziliśmy albo o niej marzymy i przed oczami stają nam raz po raz obrazy niemożliwie błękitnego nieba, wody o identycznym kolorze, przez co ciężko doprawdy odróżnić, gdzie kończy się jedno, a gdzie zaczyna drugie, czy barwy urokliwych greckich miasteczek z ich słynną, nieskazitelnie białą, kaskadową zabudową, jak na przykład ta na wyspie Santorini. Greckie tematy łącznie z kulinariami kojarzą się nam relaksująco, bardzo pozytywnie, a te ostatnie będąc nieraz smakami zapamiętanymi ze wspaniałych wakacji, także pysznie i po prostu błogo.
Kolejnym z sekretów kuchni greckiej jest z pewnością wykorzystywanie najświeższych jak tylko się da składników świetnej jakości. To dzięki temu najprostsze przekąski składające się dosłownie z dwóch, czy trzech elementów nie wydają się nam nudne, czy niewystarczająco złożone. Ot dlatego właśnie chrupiące pieczywo lekko skropione oliwą w towarzystwie posypanego świeżymi ziołami sera feta i miseczka wypełniona po brzegi oliwkami kamalata i druga z figami oblanymi kapką miodu, potrafią wprowadzić w zachwyt nawet największego i najbardziej wymagającego smakosza. Te triki związane z prostotą, jak dodawanie niemalże do wszystkiego doskonałej jakości oliwy i oliwek to już coś, co Grecy stosują w swej kuchni już od kilku tysiącleci.
Można nawet stwierdzić, że to od Greków, Europejczycy uczyli się jak gotować. To właśnie ten naród najwcześniej zaczął przykładać wagę do smaków i uwagi, jaką należy poświęcać przygotowywaniu posiłków. Otóż w Grecji została stworzona pierwsza na świecie książka kucharska, co dokonało się dzięki wprawnemu pióru poety Archestratosa i miało to miejsce około 330 roku przed narodzinami Chrystusa.
Zdecydowanie najpopularniejszym smakiem Grecji jest osławiony ser feta, który zna zapewne każdy, kto kulinariami raczej się nie interesuje. Po grecku słowo „feta” oznacza plaster i nawiązuje do tego, jak ów ser był często podawany. Swój specyficzny smak zawdzięcza temu, że produkuje się go z mieszanki mleka koziego oraz owczego. Leciutko słony, kruchy i wręcz uzależniający może grać pierwsze skrzypce jako wymieniona przy okazji opisywania greckiej kuchni przekąska albo pełnić rolę składnika w rozmaitych sałatkach, czy zapiekankach. Z jakościową fetą na stole każda kolacja łatwo może przemienić we wspaniałą fetę, Tak zresztą działali od pokoleń greccy kuchmistrze, którzy odchodzili od trendu setki składników i mnóstwa dań na pańskich stołach, na swych rodzimych stawiając po kilka rodzajów przekąsek i potraw złożonych z niewielkiej ilości składników.
Warto też nadmienić, że u Greków nie obowiązywał żaden podział na przystawki, czy dania główne serwowane w odstępach czasu. Wszystkie smakołyki łącznie z deserem lądowały na stole w tym samym czasie. Można było więc bez obaw częstować się kawałkami fety i arbuza naprzemiennie z kruchym deserowym ciastem z miodowym nadzieniem.
Gemiste, czyli faszerowane smakołyki w parze ze słynnym sosem tzatziki
Grecy od zawsze mieli wielką słabość do faszerowania, co zostało im też do dziś. W kulinarne obroty brało się rozmaite warzywa, na przykład papryki, cukinie, pomidory, czy bakłażany, które to nadziewało się farszem i pozostawiało do upieczenia. Tradycyjnie w farszu musiała znaleźć się baranina z nutą cynamonu i ryż, ale dziś występuje w greckim faszerowaniu wiele wariacji, łącznie z trendem wege. Zawsze można tam jednak znaleźć świeże, aromatyczne zioła i trochę słynnego sosu tzatziki na bazie jogurtu greckiego z oliwą, czosnkiem i ogórkiem.
Podstawą kuchni greckiej są ryby i owoce morza, czemu nietrudno się dziwić ze względu na obecność obfitujących w kulinarne skarby morskich odmętów, jakie przynależą do tego kraju. Grecy od stuleci są mistrzami w ich przygotowywaniu. I w ich z serwowaniu wyznawali złotą zasadę „im prościej, tym pyszniej”, smażąc je na oliwie z dodatkiem soli i świeżo zerwanych ziół, a potem skrapiając sokiem z cytryny.
Ciasto nad ciastami, czyli wspaniale kruche filo
W Grecji szalenie popularnym ciastem, z którego przygotowuje się nie tylko desery, ale i przeróżne przekąski wytrawne jest tak zwane filo. Nie sposób pomylić go z żadnym innym, choć wiele łączy go z tradycyjnym ciastem francuskim. Filo wygląda jednak tak, jakby tworzyło je mnóstwo cieniutkich jak pergamin, pysznie kruchych warstw. Od francuskiego odróżnia go to, że zamiast masła dodaje się do niego oliwę. Grecy przecież nie byliby sobą, gdyby i w tym przepisie nagle mieliby się bez niej obyć. Niewątpliwie zostaniemy okrzyknięte mistrzyniami kuchni, jeśli z filo zrobimy na przykład szparagową tartę, którą to po upieczeniu skropimy grecką oliwą i przyozdobimy kawałkami fety.
