Kuchnię włoską bez najmniejszych wątpliwości można określić jako najbardziej popularną spośród wszystkich kuchni europejskich. Uwielbiają ją ludzie na całym świecie, w tym oczywiście i nasi rodacy, więc nic dziwnego, że liczbę restauracji serwujących specjały wynalezione na terenie Półwyspu Apenińskiego niezmiernie trudno byłoby zacząć zliczać.
Co więcej, włoskie przysmaki są też jednymi z najchętniej wybieranych, jeśli zabieramy się za gotowanie w domowych pieleszach i mamy ochotę zainspirować się smakami charakterystycznymi dla dalekich geograficznie krain. Włoskie jedzenie niewątpliwie ma moc napawania nas optymizmem, a wszystkie te pozytywne, związane z pałaszowaniem śródziemnomorskich frykasów emocje, szczególnie przydadzą się nam w przetrwaniu pochmurnych, zimowych dni.
W czym jednak jeszcze tkwi sekret kuchni włoskiej i jakich potraw warto skosztować, by mieć satysfakcję z tego, iż spróbowałyśmy jednych z najciekawszych smaków Italii? Oto jedne z najsmaczniejszych, ale i wręcz legendarnych dań kuchni włoskich, o których nie sposób zapomnieć, a które z łatwością przygotujesz również w swoim domu.
Jak to się stało, że kuchnia włoska zdobyła aż tak gigantyczną popularność i zdobyła serca tych najbardziej kapryszących odnośnie zajadanych potraw? Sami Włosi, jak i grono jej najwierniejszych fanów twierdzą, iż jest w niej coś, co w mig i dosłownie już po kilku kęsach potrafi na dobre przegnać zły nastrój. Na pewno jednym z sekretów tej kuchni jest bardzo szczególne, ale jednocześnie zachowujące wielką prostotę połączenia smaków. Używamy więc jak najlepszych jakościowo i najświeższych składników, wydobywając z nich to, co najlepsze. Powszechne zastosowanie tego już świętego dla mieszkańców tego kraju przykazania prowadzi do tego, że przygotowując potrawy nie muszą wcale natrudzić, by uzyskać niezwykły, naprawdę wykwintny smak.
Ponadto na wysoki stopień uzależnienia od spożywania dań kuchni włoskiej wpływają używane w niej nader chętnie aromatyczne zioła jak bazylia, oregano, cząber, oczywiście najlepiej świeże, czy też równie kuszące aromatem dodatki, takich jak czosnek, natka pietruszki, suszone pomidory, czy też genuański, gęsty sos pesto, którego głównym składnikiem jest wspomniana bazylia i dosłownie wszechobecny element włoskich potraw, jakim jest parmezan. Ten twardy ser o charakterystycznym i zupełnie nie do pomylenia aromacie należy do typu podpuszczkowego i pochodzi z północnego regionu Emilia-Romania, a co ciekawe zaczął być tam stosowany już około XII wieku przez mnichów benedyktyńskich, a później tych z zakonu cystersów.
Niezwykle intrygującym jest fakt, iż parmezan zaliczany jest do elitarnej grupy jedzenia, w którym wyczuwalny jest tak zwany piąty smak, czyli umami, a z którego istnienia na dobrą sprawę niewiele osób zdaje sobie sprawę. Wywodzące się z języka japońskiego określenie umami jest opisywane przez naukowców jako bardzo głębokie smakowe wrażenie, które w niesamowity sposób działa na kubki smakowe i jest odbierane całą powierzchnią języka. Poznawszy specyfikę parmezanu, wielka moda na kuchnię włoską wydaje się być coraz bardziej zrozumiała.
Jedną z najbardziej kochany przez Włochów potraw jest niewątpliwie risotto. Potrawa powstała na północy kraju, gdzie od setek lat uprawiano odmianę ryżu zwanego arborio, a który stanowi główny składnik risotta. Risotto to bowiem ryż pochodzący do odpowiedniej miękkości w bulionie, a także w towarzystwie białego wina, przypraw, dowolnych warzyw, czy owoców morza i rzecz jasna niemałej ilości parmezanu, którym posypuje się także obficie wierzch skończonej potrawy. Kremowa konsystencja i wyśmienity smak risotta są tak silnie uzależniające, że niektórzy zajadają się jego rozmaitymi rodzajami na przysłowiową potęgę.
Pod mającym grecką proweniencję słowem lasagne kryją się na dobrą sprawę dwa terminy. Jeden z nich jest zarezerwowana dla rodzaju makaronu występującego w dużych prostokątnych plastrach, drugi zaś dla potrawy, która z tegoż makaronu jest przygotowywana. Lasagne z grecka oznaczało zaś naczynie, w którym danie było początkowo przygotowywane. Śmiało można ją uznać za jeden z symboli kulinarnych Włoch. Warto również wiedzieć, że lasagne jest pałaszowana we Włoszech już od doby starożytnej. Przełom w jej przyrządzaniu nastąpił około XVIII wieku, kiedy to powszechnie zaczęto stosować niezwykle popularny dziś sos pomidorowy.
Lasagnę przygotowujemy w naczyniu żaroodpornym. Podgotowujemy lekko makaron, następnie przekładamy go warstwowo farszem z mięsa mielonego bądź warzywnym, a potem zalewamy sosem beszamelowym lub pomidorowym, posypujemy wielką ilością parmezanu i zapiekamy. Lasagna wyśmienicie smakuje także z dodatkiem cukinii, którą można nie tylko włożyć pomiędzy płaty makaronu, ale także hojnie udekorować górę potrawy, co nada jej szczególnej dekoracyjności.
Mało jest chyba osób, które nie miałyby w swoim zwyczaju przygotowywać co jakiś czas makaronu, zwłaszcza jego niezwykle spopularyzowanego na całym świecie rodzaju, jakim jest spaghetti, czyli makaron o długich, cienkich nitkach. Stał się on popularny do tak wielkiego stopnia, że stał się dla niektórych daniem tak zwanej ostatniej deski ratunki, czyli potrawy, którą można raz dwa przygotować, nie mając pod ręką za wiele. To zaś postawiło spaghetti w rzędzie z jedzeniem, jakie zwykliśmy traktować trochę zbyt po macoszemu. Teraz nadszedł jednak czas, aby wywodzące się z Bolonii spaghetti bolognese sobie odczarować.
Tym samym niech kolejne przygotowywane przez nas spaghetti bolognese będzie podobne temu rodem ze słonecznej Italii. Jeśli weźmiemy sobie do serca sposób, w jaki przygotowują to danie Włosi, z pewnością doznamy prawdziwego kulinarnego zachwytu. Ugotujmy je więc ze świetnych składników, na pewno ze świeżego makaronu, z dodatkiem świeżych, a nie suszonych ziół, czy dodając domowy bulion, a nie korzystając z tego z kostki. Nie możemy też zapomnieć wlaniu do sosu czerwonego wina. Z tą samą pieczołowitością powinniśmy oczywiście dobrać parmezan i jak najświeższe mielone mięso.
Ravioli, czyli niewielkie, kwadratowe pierożki z falbanką zrobione z bardzo delikatnego, wręcz rozpływającego się w ustach ciasta, a do tego kryjące w sobie fantastyczne nadzienie, jakim jest zazwyczaj ser ricotta i szpinak, grzyby, ale też mięso mielone z dodatkiem parmezanu, czy warzywa, takie jak na przykład dynia pokochał dosłownie cały świat. Wszystkie ich wersje są niezwykle aromatyczne, dzięki zastosowaniu wielu ziół i jak najbardziej jakościowych składników. Ugotowane pierożki polewa się klarowanym masłem i posypuje parmezanem oraz orzeszkami pinii.
Najstarsza wzmianka o ravioli pojawia się już w XIV wieku. Od tego czasu Włosi nie wyobrażają sobie tygodnia bez zjedzenia słusznej porcji takich pierożków. Potrawa ta była dla nich tak ważna, że w niektórych kręgach wybór przyszłego małżonki uzależniano nawet od tego, czy wyspecjalizowała się w przygotowywaniu idealnych ravioli. Biada więc była wszystkim włoskim pannom, które nie miały zbyt dobrej ręki i serca do pierożków przygotowywania. Mówiono nawet, że jeśli nie mają one serca do ravioli, to poskąpią uczuć także i swym przyszłym małżonkom.
